BAZEN UNUTURSUN

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : / ŞUUR YAZILARI

Okunma Sayısı: 2018

Yazar: Ali Nur Kutlu

BAZEN UNUTURSUN

Siyaseti, aslında davaya hizmet için yaptığını bazen unutursun.

O zaman siyasetin en küçük ayrıntıları gözünde büyür, aklını kaplar ve asıl olanı unutursun.

Bir gün bakmışsın davanı siyasetin için kullanmaya başlamışsın, bunun hayatının en büyük hatası olduğunu unutursun.

Yol arkadaşlığının ve dava arkadaşlığının dünyaya ait nimetler için değil, ahiret için yapıldığını bazen unutursun.

Çıktığın yolda meşakkat vardır, dert vardır, çile vardır, zorluk vardır. Yol uzundur, azık azdır, sıkıntı çoktur. Tüm bunlar yol arkadaşın yüzünden değil, yolun kendisinden kaynaklanır. Bir gün çektiğin sıkıntıların vebalini yol arkadaşına yüklersen, onu günahkar ilan edersen, ona sırtını dönersen bu zorlu yolda yalnız kalacağını unutursun.

Makam ve mevkilerin bu dünyada insanı en çok değiştiren ve en büyük imtihan vesilesi yerler olduğunu bazen unutursun.

Tepelere çıktığında uzakları görür, orada daha büyük koltuklar olduğunu zannedersin. Yüksek makamlara oturduğunda arkana bakmazsın, aşağıyla ilgilenmezsin, hep daha yüksekte ne olduğunu düşünürsün. Bir gün zirveye çıktığında dostlarının, yoldaşlarının, dava arkadaşlarının aşağıda kaldığını ve kendinin yalnızlaştığını unutursun.

Asıl imtihan dağda, insansız bir hayat süren dervişin değil, şehirde varlık içinde, bolluk içinde yaşayan insanın imtihanı olduğunu bazen unutursun.

Çileli yolda, fakirken, açken, yokluk içindeyken takvalı olmak, infak etmek, herkese yardım etmek daha kolaydır. Fakirler cömert olur. Asıl bollukta, mal mülk kazandığında, her şeyi biriktirmeye başladığında servetin oranınca infak etmek zordur. İnsanın imtihanı fakirlikte değil, zenginlikte daha zordur ama bazen unutursun.

Hayatın senin etrafında döndüğünü zannedersin, oysa koca bir evrenin zerre kadar bir parçası olduğunu unutursun.

Enaniyet bir zerre kadar olduğunu unuttuğunda başladı. Kendini daha küçük zerreciklerle kıyasladığın sürece evreni, kainatı ve parçası olduğun büyük sistemi göremezsin. Güneşin, ayın ve yıldızların senin etrafında döndüğünü zannettiğinde aslını kaybedersin, bir aciz insan olduğunu unutursun.

Bazen bir davan olduğunu unutursun.

İşini, makamını, şöhretini, zenginliğini hayatın kendisi, zannedersin. Ne aklına kardeşlerin gelir, ne derdi olanlar, ne de ümmetin sorunları. Her şeye sahip olduğun halde ondan tat almıyorsan, her şeyi satın aldığın halde mutlu değilsen, bil ki davanı unuttuğundandır.

Bir baba olduğunu, bir anne olduğunu unutursun bazen.

Bir evlat olduğunu, bir kardeş olduğunu unutursun bazen.

Bir insan olduğunu, yaratılmışların en şereflisi olduğunu unutursun bazen.

Bazen bir Müslüman olduğunu, bir gün hesap vereceğini unutursun.

Unutma iki gözüm, nereden geldiğini, nereye gittiğini unutma sakın.

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.