CİHANIN İSLÂM'LA CAN BULMASI

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : / ÎMAN VE İSLÂM

Okunma Sayısı: 1698

Yazar: Mustafa Çelik

CİHANIN İSLÂM'LA CAN BULMASI

CİHANIN İSLÂM'LA CAN BULMASI İslâm, Rabbü’l Âleminin rahmet çağrısıdır. Hüsrana kilitlenmiş çağın insanı için yegâne kurtuluş adasıdır. İslâm, Allah’ın insanlığa uzattığı evrensel barışın adıdır. İslâm adına küresel çapta bir barış söylemi oluşturulabilirse, Müslümanlar, Peygamber izinde yürüyormuşçasına bir kalbi ve fiili tutarlılığa ulaşabilirlerse, cihan İslâm’la can bulacaktır.

Allah’ın arzında cihanşümul sulhun gerçekleşmesi, İslâm’ın temel hedeflerindendir. İslâm, insanlara sulhu getirmiş ve hayrın adresi olarak sulhu göstermiştir. Rabbimiz buyuruyor: “Sulh, hayırdır.” (Nisa Sûresi/128) İnsanları bir tek İslâm ile ıslah edip idare etmek, evrensel barışın vazgeçilmez ilk şartıdır. İslâm ile idare edilmeyen ve idare edilmek istenmeyen toplumlara sulhu salah gelmez.

Müslümanlar olarak kendi topraklarımızda ferd, aile, cemiyet ve devlet seviyesinde bir tek İslâm ile idare olunmayı önemsemeyip terk ettiğimiz günden bu yana umudlarımız arızalıdır, sevgilerimiz dikenli, sözlerimiz güçsüzdür. Savaş kelimesinin ürküten yalnızlığından içimiz kararmıştır; nereye baksak sorunlar, nereye dönsek gözyaşı, kan ve katliam yüzümüze çarpmaktadır.

Sulhu salah için hayatlarını feda edenlerle sulhu salahı aradan çıkaranların gezindiği İslâm’sız bir dünyada yaşıyoruz. Mazlumlarla zalimler arasında bitaraf kalanlar, bertaraf olurlar. Zalimlerin zulümleri karşısında mazlumları ayağa kaldırmayan dinin adı İslâm değildir. İslâm, zulme ve zalimlere karşı kıyamın yoludur. “Dinimiz İslâm’dır” dedikleri halde zalimlerin işlerini kolaylaştıranlar, cennet ümidi içinde cehennem hazırlıkları yapanlardır. İslâm, zalimlerin zulmünü alkışlayanları asla bağışlamaz.

Asrımızda küresel çapta zalimlerin başını katil Amerika çekmektedir. Şeytan Amerika Firavun sendromu yaşıyor. Firavun Sendromu; kendi sonuyla ilgili bir kehaneti görüp, bu sondan kaçmaya çalışmaktır. Bu sondan kaçarken uyguladığı tedbirlerle bizzat kendi sonunu hazırlamaktır. İşte günümüzde İslâm topraklarında gördüğümüz kan ve katliamlar, kendi kendini doğrulayan kehanetler girdabında bir Amerika ve onun değerler dünyasını tam bir kaosa sürükleyen çılgınlıkları. Amerika’nın çılgınlıklarını onaylayanlar, Amerika ile birlikte yok olup gideceklerdir. Zalimlere yakınlık gösterenlere, cehennem ateşi dokunur.

Sulhun, salahın, barışın bir adı varsa o da İslâm’dır. Çünkü insanlığa sulhu salahı bir tek İslâm armağan etti. İslâm’sız kalmış veya İslâm’sız bırakılmış bir dünyadan gözyaşı, kan ve katliamdan başkası beklenemez. Kendisiyle can bulacağımız İslâm, sultanlara amir kılınmış, üstünde asla üstü olmayan İslâm’dır. Sultanların emrine tabi kılınmış İslâm’la can bulmayız aksine can veririz. Dolayısıyla cihanın İslâm’la can bulması için İslâm’ın Müslümanların eliyle kayıdsız şartsız ferd, aile, cemiyet ve devlet seviyesinde idare mevkiine getirilmesi şarttır.

Müslüman olduklarını iddia etmelerine rağmen İslâm’la idare olunmayan ve İslâm’la idare olunmak için çalışmayanların dünyası, cennete gitmek isteyenlerin cehenneme çevirdiği bir dünyadır. “İslam diyarında kuşlar açlıktan ölmesinler” diye dağlara buğday serpenlerin torunlarıyız. Şayet bugün “biz tok olalım, başkaları açlıktan ölsün bize ne?” inancına sahip hale gelmişsek; kusur İslâm’da değil, bizdedir. Kusuru kendilerinde değil, İslâm’da arayanlar, İslâm’sız kalmış olanlardır!

Cihanın gidişatından İslâm’la can bulmuş olanlar sorumludurlar. Bu sorumluluklarının bir gereği olarak İslâm’ı cihanın yegâne amir hayat nizamı haline getirmeye çalışanlar, aç kalmayı zalimler önünde alçalmaya tercih edenlerdir.

Müslümanlar olarak nüfus kimliğinizde dininiz hanesinde “İslâm” yazıyor diye dininizle idare olunmaktan vazgeçiyorsanız, siz kendinizle birlikte dininizi de lâ dini idarelere kurban vermişsiniz demektir. Bu durumda siz canlılardan değil, canlı cenazelerden sayılırsınız.

Bir ülkede insanları tanıdıkça yalnızlığınız artıyorsa, o ülkede insanların İslâm’la can bulmadıklarına inanmalısınız. Yaşadığınız ülkede yalnızlığınızın artmamasını istiyorsanız, behemehâl “Allah’ın kulları niçin Allah’ın diniyle idare olunmuyorlar?” sorusunu sorarak harekete geçmelisiniz.

Müslüman kalmak; her gün insan olduğumuzu ve insanlar içinde yaşadığımızı hatırlamamızı zorunlu kılar. İnsan olduklarını unutanlar, Müslüman kalamayacaklarına dair olan istifa kararlarını İslâm’a sunmuş olanlardır. İslâm’la can verenlerin ve can alanların, İslâm’la can bulanların yerine ve önüne geçtiği bir çağdayız. İnsan kalmak, Müslüman kalmak her gün kesintisiz olarak uğruna cihad yapmayı gerektirir. İnsanlığınıza ve Müslümanlığınıza sahip çıkmıyorsanız, uğruna cihad etmiyorsanız, siz İslâm’la can bulmamışsınız demektir.

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.