"Dost"dan haber geldi bana; durayım, andan varayım.
Muştulayana cânımı vereyim, andan varayım.
Şol bir iki arşın bezin ne yeni var ne yakası;
Kefen edüben eğnime sarayım, andan varayım.
Can alıcı hod geliser, “Emâneti ver!” deyiser;
Ben emâneti ıssına vereyim, andan varayım.
Gitdi canım, kaldım öyle; nâçâr olu Devamı...
|
