RASİM ÖZDENÖREN-II

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : / PORTRELER

Okunma Sayısı: 249

Yazar: İsmail Kıllıoğlu

RASİM ÖZDENÖREN-II

RASİM ÖZDENÖREN-II Sanat ve edebiyatın uygarlığın oluşturulmasında, kendi içinde yenilenmesinde ve yeniden kurulmasında işlev ve önemini kavramış olan Nuri Pakdil, etkinlik alanının da başkent kabul edilen mekânda olması gerektiği kanısındaydı. Bu da özgül bir bilinci adeta zorunlu kılıyordu. Ankara’yı tercih edişi bundan dolayıydı. Nitekim üniversite olarak İstanbul’u ve alan olarak felsefe ya da edebiyatı tasarlarken, Ankara’da kalmamızı ve hukuk fakültesine kaydolmamızı önermiş ve biz de (Osman ile) kabul etmiştik. ’69 Ocak’ında ilk sayısı çıkacak olan Edebiyat’ın muştusunu da daha o sırada vermişti. Oysa hukuk hiç aklımda olmadığı gibi, arazi davalarıyla boğuşagelen rahmetli babamın da pek tasvip etmediği bir alandı.

Hedefi belirleme ne kadar zor ve önemliyse, ondan sapmama ve savsaklamama da bir kat daha zor ve önemlidir. Uygarlığın yeniden kurulmasında hedef olarak sanat ve edebiyatın öncelenmesi ve gerçekleştirilmesi yönünde, içeriğin yanında, zamanın gerektirdiği bir üslubu belirlemek ve uygulamak, bilincin bir bakıma etkin kılınmasının göstergesi sayılmalıdır.

Derleyip toparlama, eğitip yetiştirme, somut örnekler ortaya koymada Edebiyat, eş deyişle Nuri Pakdil’in öncülüğünü, çabasını, doğal olarak bilincini asla ihmal etmemek gerekir. Her ne kadar, daha önce çeşitli dergilerde hikâyeleri yayımlanmış olsa da, asıl kimliğini kazanmasında Edebiyat dönüm noktası sayılmalıdır. Keza şiir alanında da bu gözlem ve değerlendirme yapılabilir. Cahit Zarifoğlu, Alaeddin Özdenören, şiirinin kendi içinde yeni bir söylem kazanmasıyla dikkat çekecek olan M. Akif İnan, Osman Sarı, Arif Ay, Turan Koç öncelikle zikredilebilir. Hikâye alanında Hüseyin Su, Ali Ulvi Temel, Fuat Altınsoy da mutlaka anılmalıdır.

Bir takım gelişmeler sonucu Akabe Kitabevi (daha sonra yayınevi olacak) ve Mavera dergisinin yayımlanmaya başlanması sürecinde Rasim Özdenören’in belli bir işlevi ve etkisi söz konusu oldu. Mavera’nın, Büyük Doğu, Diriliş ve Edebiyat yanında yayınlanmasında birtakım farklı istemler belirleyici oldu, denebilir. Öteden beri dergi yayıncılığında gözlemlenen belli bir kişi veya sınırlı bir grubun egemenliği yerine, ortak iş yapma ve “klik” olma niteliğinin giderilmesi yönünde bir görüş ortaya çıkmıştı. Ayrıca, herhangi bir bağımlılığa düşmemek için belirli kişilerin (veya kaynakların) imkânlarına dayanmanın daha uygun olacağı tasarlanmıştı. Nitekim Rasim Özdenören, kabaca bir hesapla, on iki kişinin belli bir meblağ ortaya koyması halinde, altı formalık bir derginin bir yıl süreyle hiç satmamış olsa bile çıkartılabileceğini ileri sürmüştü. Nitekim yeni atandığım İş Müfettişliği görevinin ilk maaşında beş yüz lirayı Rasim Özdenören’e vermiştim. İlk ödemede bulunanın da ben olduğumu şaka yollu belirtmişti. Sonraki gelişmeler, şirket tarzında bir yöne evrildi, ama şirket yöneticiliğinin ayrı bir iş olduğu konusu bir sorun olarak kendini göstermede gecikmedi. Ancak Mavera, belli bir düzeye kadar açıklık ilkesini gerçekleştirse de, sonuçta birtakım sorunlarla boğuşmaktan kurtulamadı. Rahmetli Bahri Zengin, mühendisliğin verdiği ölçme biçme yaklaşımını uygulamak istediyse de, biraz da ortamın farklılaşması sonucunda bir noktaya kadar sürdürebildi çabasını. Böyleyken Mavera dergisi belli bir katkının mekânı oldu. Ortak iş yapma deneyimini, bazı olumsuz gelişmelere rağmen, sergiledi. Rasim Özdenören’in katkılarını bu çerçevede değerlendirmek yerinde olur.
Rahmet dileğiyle.

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.