Kategori : EDEBİYAT / YAZI VE YAZMAK ÜZERİNE | Okunma Sayısı: 3458 |
Bir gün insan virgülü kaybetti. O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleler basitleştikçe düşünceler de basitleşti.
Bir başka günde ise; ünlem işaretini kaybetti. Ancak kısık bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızabiliyor ne de bir şeye sevinebiliyordu. Üstelik hiçbir şeyden de en ufak bir heyecan duymuyordu.
Bir süre sonra soru işaretini kabetti. Ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey, ama hiçbir şey onu ilgilendirmez oldu. Ne kainat ne de kendisi umrundaydı.
Birkaç sene sonra da iki nokta üst üste işaretini kaybetti. Davranışlarının sebebini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.
Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işareti kalmıştı. Kendine has tek düşüncesi yoktu, yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.
Son noktaya geldiğinde ise düşünmeyi ve okumayı unutmuş bir vaziyetteydi.
Yazar: alıntı |
04-07-10 |
||
E mail: dogruluk1888_1959@hotmail.com | Tweet | ||