SEKÜLERLEŞTİRME VEBÂLİ

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / ÂKİF EMRE

Okunma Sayısı: 2054

Yazar: Akif Emre

SEKÜLERLEŞTİRME VEBÂLİ

SEKÜLERLEŞTİRME VEBÂLİ Şiirlerimiz vardır, destansı şiirler... Şiir gibi dilimizin zirvelerinde dolaşıp bu toprağın bin yıllık özlemlerini, sevdalarını, hicranını, bozgunlarını, yenilmişliklerini, zaferlerini, umutlarını ihanetlerini anlatan şiirler... Ve kan ve çamurdan yoğrulmuş toprağın öfkesini yumuşatan, gönül ehlinin dilinden şiirler bir de.

Cümleler kurmaya başlamıştık... Her biri bir yere savrulmuş insanlığımızı, büyük yangınlardan çıkmış gibi yanık tenleriyle ufka bakan bu halka muştuyla sunan cümleler...

Henüz ürkek ve tedirgindiler. Kekemeliklerini, şaşkınlıklarını yeni aşmaya başlamışlardı... Türküleşen şiirlerinden yeni cümleler kurmaya hazırlanıyorlardı. Çünkü şiir, ufku gösteriyordu onlara...

Tank gibi sağlam, Anadolu bozkırlarının kavrukluğu kadar yerli cümleler kurmalıydılar. Giydirilen deli gömleklerini sıyırıp atan; hikmetin, erdemin, hakkın, ölçünün kristalleştirdiği hecelerden dizilen cümleler.

Kara ve kızıl sistemlerin geçirdiği prangaları samimiyetin, içtenliğin, ihlasın soluğu ile parçalayan sözler dökülmeliydi...

Duygusal sözler yazdığımın farkındayım. Oysa durum son derece trajik bir kırılmaya, sarsıcı bir depreme işaret ediyor. Siyasete uzanan bir mücadelenin parametreleri içinde düşünmeye başladığımızda izah edilemeyecek hiçbir eylem kalmayabilir. Kutsanmış kişiliklere yüklenen anlam ve onun metafizik misyonuyla bakıldığında her şey o misyon için, onun tarafından izah edilecektir. Salt seçilmiş iktidarın meşruiyeti açısından ise ilkelerin çiğnenmesi pahasına her türlü gereken tedbiri almak zorunlu ve anlaşılabilir sayılacaktır.

Sorun; Müslümanların, Müslümanlığın ve onların hak, hakikat ölçüsünün bu gibi krizlerde nerede durduğudur. Şeffaf, herkesin emin olacağı bir yapılanmadan çok; takipçilerinin olanca samimiyetine rağmen, kime hesap verdiğini bilmediğimiz bir yapının başka güçlerin, devletlerin kontrol ve etkisinden korunduğundan nasıl emin olacağız? Bu kuşkuyu giderecek, yapılan operasyonların güdümlü olmadığına dair elimizde başka nasıl bir kriter olabilir? Devlet kurumları ortadan ikiye ayrılmış, her bir taraf kendi güç alanını rakip tarafa karşı yine hukuk ve bürokratik yetkiye dayanarak hamle yapıyorsa bu kördüğümü çözecek olan nedir? Frenklerin tabiriyle, "Tanrıyı kıyamete zorlamak" sözünü hatırlatırcasına, farklı ittifaklara zorlamanın, memleketin geleceğini ipotek altına alacak girişimlerin bedelini kim ödeyecek?

Diğer taraftan maruz kaldığı operasyonlara karşı her tür ittifak ve yöntemi gerekli ve meşru saymaya doğru evrilen bir dil, ve siyaset karşısında kıymet ölçüsü ne olacak? Makyavelist bir anlayışla güç ve iktidarın her ne pahasına olursa olsun korunması mantığına savrulmanın uzun vadeli ne türden kaymalara yol açacağının farkındalar mı? Bir grubun stratejisi ve çıkarı ile ülkenin sorumluluğunu yüklenmiş siyaset arasında rasyonel ölçüde, siyaset kuramları çerçevesinde denklik kurulamayacağı bellidir. Ancak siyaseti rehin alacak girişimlere gerekçe teşkil eden yolsuzluklara, kirlenmeye karşı evinin içini temiz tutmak birinci dereceden muhatapların sorumluluğundadır. Aynı şekilde bunu siyasal bir operasyona malzeme yapmanın hesabını vermek ve üstelik siyasi bir muhatap olmadıkları halde bu operasyonun kim ve hangi siyaset adına yapıldığı sorusuna makul ve tatmin edici bir cevap vermek zorundalar.

Devleti mutlaklaştıran, her düzeyde siyaset için gerekli olanı yapmayı meşru gören bir açıklama tarzı bu toprakların beklediği insani zemini ve siyaset ortamını berhava edecek bir dildir. Makyavelizm"e meşruiyet giydiren gerekçeler ne olursa olsun aslında sorulması gereken, ölçüyü kaybeden aydınların siyasilere nasıl bir yön gösterebileceğidir.

Gelişmeler gösteriyor ki, bu ülkede köşesine çekilip "birbirlerini yesinler" diyen bir azınlığın dışında vicdanı olan herkes gelişmeler karşısında acı duyuyor. Hem ülkesi adına hem Müslümanlık adına yaşanması muhtemel çok daha vahim gelişmelere gebe olaylardan dolayı...

Olup bitene baktıktan sonra yarım kalan, kurulamayan cümlelere, dillendirilemeyen şiirlere gelebiliriz yeniden...

Eli kalem tutan okumuşlar, aydınlar, siyasiler, adı siyasetçi olmasa bile siyasi rekabetin parçası olan yapılanmalar; itiraz ve savunmalarında kuracakları dili iyi düşünmek zorundalar. Bireylerin dini kimlikleri, teker teker Müslüman olmaları ile müesses nizamın temel yapısı arasındaki derin çelişkiyi göremeyenler... Hatta İslam"ı bir tür devletin gücü ve bekası için siyasallaşmasına razı derin siyasetleri okuyamayanlar bu ülkenin insanının henüz kurulamayan cümlelerini bozar, sesini boğar. Yaşanmakta olan güç mücadelesinde kimin haklı olduğundan ve sonuçta kazananın ya da kaybedenin kim olduğundan çok; insanlara söylenmemiş sözlerimizin dilimize gelmek üzereyken boğulduğunun daha önemli olduğunun kim farkında?

Müslüman kimliği öne çıkan insanların (İslamcılık iddiaları olmasa da) birbirini siyaseten boğazladığı bir ortamda, toplumun dinden soğutulup sekülerizme sahte bir kurtuluş simidi gibi sarılmasına yol açmanın vebalini kim alacak? Müslümanların henüz söylenmemiş cümlelerini daha dillendirmeden kekemeleşmeleri, sözlerinin bulanıklaşması bu ülkenin ufkunun karartılması demektir. Bu durumu da en iyi değerlendirecek olanlar, küresel aktörler ve müesses nizamın statükocu yapısıdır.

18. 01. 2014

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.