Kategori : ŞÂİRLER ve ŞİİRLER / Ârif Nihat ASYA | Okunma Sayısı: 3647 |
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum!
Acı nedir,
Tatlı nedir, bilmezdin...
Dilin damağın
Ben oldum!
Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum,
Kolun kanadın
Ben oldum!
Dilin dudağın
Ben oldum!
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini,
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana;
"Onun annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim, bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki...
Ve seni öyle sevdim, sana
O kadar ısındım ki...
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim;
Gün oldu, kırdın;
İncinmedim...
İlk oyuncağın,
Ben oldum yavrum,
Son oyuncağın
Ben oldum...
Lâyık değildim,
Lâyık gördüler:
Annen oldum yavrum,
Annen oldum!
Yazar: Ârif Nihat ASYA |
11-07-09 |
||
E mail: Mail Adresi Yok | Tweet | ||