İslâm; iyi insanlarla iyi bir dünya kurma dinidir/2

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar

Okunma Sayısı: 221

Yazar: Mustafa Çelik

İslâm; iyi insanlarla iyi bir dünya kurma dinidir/2

İslâm; iyi insanlarla iyi bir dünya kurma dinidir/2 İyi insanlarla iyi bir dünya kurmak, kötülerin kötülük dünyasından kurtulmaktır. İnsan iyilik ile kötülük ortasındadır. Kimi insan iyiliğe yakındır, kimi insan da kötülüğe yakındır. Mü’min insan her yerde ve her zaman iyiliğe yakındır, iyilik ve iyilerle beraberdir ve iyilik yapmakla bilinendir. Bulunduğunuz yerde iyilikle biliniyorsanız ve fakat kötülük peşinde koşanlara umut olmuşsanız, kendinizi iyilerden değil kötülerden sayınız. Mesela bu ülkede faizi yükselteceğini, kumarhaneleri, birahaneleri çoğaltacağını, lezbiyenliği, eşcinselliği yasal hak haline getireceğini va’dederek Kur’ân eğitim ve öğretimini yasaklamak, çocukların hafızlık eğitimlerine kanunen mani olmak için yetkiyi eline geçirmeye çalışanlarla beraberseniz, hiç şüpheniz olmasın kötülerle berabersiniz. Bu durumda siz ve size inananlar iyi bir dünyanın kurulmasının önündeki en büyük engelsiniz.

Allah’ın arzında Müslüman olarak safınızı ve sınıfınızı bilmezseniz sıfırlanmaya mahkûmsunuz. Kötülüğün kol gezdiği, kötülerin iktidar ve muktedir olmak için yarıştığı bir ülkede iyilikleri çoğaltmaktan ve iyilerle iyi bir dünya kurmak için buluşmaktan ve çalışmaktan başka çare yoktur. İyi insanları iyi insanlarla tanıştırmak Rabbimizin emridir. Her toplumda kötüler birbirini hemen bulup kaynaşırlar. İyi insanlar ise genellikle ada gibi yalnızdırlar. Sen tanıdığın iyi insanları iyi insanlarla tanıştır. İyilik büyüsün, kötülük ölsün.

İslâm’ın iktidar ve muktedir olması, insanların beşikten mezara kadar ferd, aile, cemiyet ve devlet seviyesinde hayatlarının üzerinde yegâne bağlayıcı otorite güç haline gelmesi, iyilik dünyasının kurulması demektir. İyiliği ve iyileri çoğaltmak, kötülükle mücadelenin en emin yöntemidir.

İyi bir dünya kurmak için iyilerle buluşmak ve çalışmak, fiilen hayırlarda yarışmaktır. Rabbimiz buyuruyor: “Herkesin yöneldiği bir yön vardır. Haydi, hep hayırlara koşun, yarışın! Nerede olsanız Allah hepinizi bir araya getirir. Şüphesiz, Allah’ın gücü her şeye hakkıyla yeter.” (Bakara Sûresi/ 148) İstikametiniz iyilik değilse, iyilere doğru adım atmıyorsanız sizde hayır yoktur. İyiliğe inanmışsanız ve hayırda yarışmak istiyorsanız, iyilikleri çoğaltmak ve onlarla buluşmak, birleşmek, sizin için anın vacibidir.

Bu dünyada iyilikleri ve iyileri çoğaltmak, hayatı kolaylaştırmaktır. Aynı zamanda saadeti de çabuklaştırmaktır. Allah’ın rızasını kazanmaya sebep olacak her güzel iş iyiliktendir. Müslüman, iyi olan, iyilik yapan ve başkalarının iyiliğini isteyen kişidir. Başkaları hakkında iyilik dilemeye “hayırhahlık” denir. Bunun aksi, yani başkalarının kötülüğünü istemek ise “bedhahlık”tır. Bedhahlık bir ruh hastalığıdır. Haset denilen kötü huy bedhahlıktan başka bir şey değildir. İnsanların kimi tahtına, kimi de bahtına güvenir. İyilik yapıyorsanız, iyilerle beraberseniz, tahtınız olmasa da bahtınıza güvenin. İyilik yapanlar her yerde ve her zaman bahtiyarlardır.

İyilik mazeret kaldırmaz. İyilik bahanelerle ötelenemez. İyilik yapmanın yolları çoktur. Müslüman, eli, dili ve malı ile yapabileceği kadar iyilikte bulunmalıdır. Bu, onun görevidir. Allah, mutlaka yaptığımız iyilikleri bilir ve karşılığını verir. Kötülük (şer) ile Müslümanlık hiç bir şekilde bağdaşmaz. Müslüman sadece iyi olan değil, aynı zamanda başkalarının iyiliğini de isteyen, onlara iyiliği tavsiye eden, kendilerine iyilik için yol gösteren insandır. Hatta kötülükten sakındırmak da sonuç itibariyle iyiliktir.

İyiliği bilmek ve işlemek yetmez. İyilikleri çeşitlendirmek, iyilerle birleşmekte gerekir. Bir insanın bizzat kendisine ve aile bireylerine karşı görevlerini yerine getirmesi bir iyiliktir. Komşusu ile olan ilişkilerinde kırıcı olmaması, ona her konuda yardım elini uzatması bir iyiliktir. Bir yoksulun, bir yetimin yedirilip giydirilmesi ve barındırılması nasıl maddî iyilikse, güler yüz ve tatlı sözle gönüllerinin alınması, sevgi ile başlarının okşanması da bir iyiliktir. Üzgün ve dertli birini teselli etmek, bildiklerini bir başkasına öğretmek, çevremizdekilere doğru yolu göstermek, hasta, yaşlı ve kimsesizleri ziyâret etmek bir iyiliktir. Zulmeden kardeşini zulümden uzaklaştırmak da iyiliktir. İyilik yapmak, zamanla, mekânla ve imkânla mukayyed değildir. Kişi iyilik yapmaya niyetlendiğinde mutlaka gücü kuvveti nispetinde bir iyilik yapabilir. Yapılan her iyilik, Müslümanı iyilikler dünyasına yaklaştırır.

Genelde dünyada, özelde ise İslâm coğrafyasında ve ülkemizde çeşitli alanlarda faaliyet gösteren Müslümanların çalışmalarının amacı, iyilerle birlikte iyi bir dünya kurmak içindir. İyiliklerin hâkim, kötülüklerin mahkûm olduğu bir dünyayı kurmak, dinimizin bizden istediği vazgeçilemez bir görevdir. Şunu bilelim ki; İslâm’ın kavgası bir iyilikler kavgasıdır. İslâm’ın dünyaya hâkim kılmak istediği şey iyiliklerdir. Dolayısıyla İslâm’a teslim olmuş Müslümanlardan kötülük beklenmez. Şayet bir Müslümandan kötülük zuhur ediyorsa, İslâm’a teslimiyetinde arıza var demektir. Müslümanlardan kötülük peşinde koşan kötülerden başkası korkmaz.

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.