OLMAYAN ŞEY AĞZINDAN KAÇMAZ!

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : TEFEKKÜR / İNSAN VE TEFEKKÜR

Okunma Sayısı: 4387

Yazar: Ahmet Selim

OLMAYAN ŞEY AĞZINDAN KAÇMAZ!

Dilin kemiği yok

Dilimden kaçtı, kalemimden kaçtı. Kendini alıştırmışsan kaçar elbette. Küfür demeyeyim de küfürlü söz diyeyim. İnsan niçin küfürlü söz kullanır? Ben ömrüm boyunca hiç kullanmadım, hiç de yadırganmadım. Bu her şeyden önce aile terbiyesi ile ilgili bir konudur.

Ailede iyi terbiye alan, küfürlü söz duymayan kişi, sokağa kapılmaz. Zaten böyle bir tutumun varsa, tersinden yadırgarlar "sen de mi küfrediyorsun?" diye. Sokak, baskı yapmaz adama, o boş laf. Sokak küfür etmeyene özel bir saygı gösterir ve o kişiyi ayrı bir kategoride mütalaa eder.

Gençliğimizde bırakın okul arkadaşlarımızı, semtin bıçkınları bile benim yanımda hiç değilse bazı küfürleri kullanmazlardı. Söylemişimdir çünkü: "Çirkin oluyor. Hiç yakışmıyor. Çok rahatsız oluyorum. Dostluğumuzu gölgeliyor, zedeliyor. Anlatamayacağım kadar birlikte küçülmüş hissediyorum kendimizi. Bırakın şunları. Aklı başında muhterem insanlardan küfür duydunuz mu? Evinizde küfür var mı? Yarın çocuklarınız küfürbaz olsun ister misiniz? Biz örnek olmak durumundayız. Küfür hikmeti öldürür."

Ben ne babamın ne amcalarımın ağzından küfürlü söz duymadım. Ama bacak kadar çocuğa küfür öğretildiğini ve onun küfürlerine kahkahalarla gülündüğünü çok gördüm.

Çocuk küfrü evde öğrenir yahut evin müsamahasıyla öğrenir. Genellikle böyledir. Küfürlü sözlerin kademeleri var tabii. Bir iki kademesini öğretirsen, sonrasını da çocuk kendisi getirir.

Maçlarda küfür hep vardı. Ama bir amigo grubu tarafından yapılırdı bu iş. Gürültüye bakmayın, seyircilerin çoğu iştirak etmez buna. En çok da orası kaynaklık eder maalesef. Binlerce kişi bir kişiye küfür ediyor. Ne kadar çirkin, ne kadar iğrenç. Ama şimdiye kadar tedbir alınmak düşünülmedi maalesef. Canım sıkılmasın diye gençliğimde her maça gitmez, daha çok GS'ın küçük takımlarla olan maçlarına giderdim ve taraftar gruplarının hep uzağında dururdum.

Nereden doğar bu ihtiyaç anlayamamışımdır. Bırakın maçları falan, iyi yetişmiş bilinen insanlar da küfürlü söz kullanıyor. Nasıl yakıştırdıklarına hep hayret etmişimdir. Böyleleri arasında az da olsa dinî eğitim almış olanlar da var ne yazık ki.

Ağız-dil önemlidir. Ses önemlidir. Hele kalem, hele kalem.

Bu bir marifet değil ki. Boz kendini, istediğin küfrü et. Sonra ne olacak? Kendinde bir eksiklik bir kirlilik hissetmeyecek misin? Kızınca söylenecek söz mü yok?

"Dünyanın her yerinde var bu canım, bu da bir ihtiyaç sayılır. Ne var bunda? Yeri gelince küfür de edilir" düşüncesi tam bir düşüncesizliktir. Gerçekten iyi yetişmiş bir insan asla küfretmez. Küfredenin ufku dardır, dünyası dardır. Ben hiç değerli (dengeli) küfürbaz adam görmedim.

Sonra unutulan bir şey var: Küfretmek dinle, ahlakla bağdaşır mı? Onun yeri ayrı mı diyeceksiniz?

Zaten 200 kelimeyle konuşuyorsun, onların 50'si argo, 50'si küfür!

Ağız alışkanlığı (şimdilerde kalem alışkanlığı) olmuş bazılarında. Kızdığından değil, neşeden de küfür ediyor. Ne türlü bir kirlenmedir, hiç anlayamadım, hiç anlayamayacağım.

Bir gün bir arkadaşımla oturuyorum. Birine karşı ağzından "kitaba küfür" çıktı. Beynimden vurulmuşa döndüm. "Bu nasıl laf!" diye parladım. Cevaben "Onun kitabı yok ki" diyor. Savunmaya bak. "Olmayan kitabına mı küfrediyorsun, zırvalama. Çok canım sıkıldı. Ben gidiyorum." dedim. Epeyce de konuşmadım. Sonunda "haklısın" diyerek özür diledi.

Adam gibi konuşulmaz mı? Adam gibi yazılmaz mı? Falanca kişi densizlik etmiş ama, o gösterilen tepki de yanlışmış. Birisi böyle yazıyor. Sen yargıç mısın, raconcu başı mısın? Niye "densizlik etti" diyorsun. Senden böyle demeni bekleyen mi var? "Büyük hata işledi" de geçsin gitsin.

Bir racon kesme tutkusu var! Halbuki racon da öyle kesilmez. Sözüne diline sinirine hakim hatırlı biri bulunur, raconu o keser. Kelimeleri seçerek keser. Dil meselelerinin nesini ve neresini konuşur hale geldik. Kahroluyorum. "Üslûb-u beyan aynıyla insan" denirdi eskiden.