MEĞER BİZ NE KADAR SAFMIŞIZ!

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar

Okunma Sayısı: 3817

Yazar: Ali Nur Kutlu

MEĞER BİZ NE KADAR SAFMIŞIZ!

Duyduklarımız karşısında şok olmamız normal. Çünkü bizim yaşadığımız dünyada bunlar olmuyor. Duyduklarımızdan kastım, sosyal medyadaki yalan yanlış bilgiler, isimsiz mektuplar, cemaati Ulusal Kanal'a çıkarak ispiyonlayanların anlattıkları değil.

Duyduklarım bizzat evimizin içinde misafir ettiğimiz, soframızı paylaştığımız, birlikte dertleştiğimiz Cemaat mensubu arkadaşlarımızdan.

Biz Cemaatin mensuplarını din kardeşimiz olduğu için, ülkemizin bir evladı olduğu için evimizin içine almıştık. Afrika'ya tebliğe gidip dönmeyen öğretmenlerin hikayesini dinlediğimizde dökülen gözyaşlarımız dizlerimizde buluşmuştu.

Biz samimiydik, saftık, dürüsttük.

Biz Cemaatten arkadaşlarımızla ticaret yaparken, bürokraside yükselmesi için kulis yaparken, en mahrem sırlarımızı anlatırken ve onlar için dua ederken de samimiydik.

Başbakan Erdoğan kendisine, 'Cemaatin gidişatı iyi değil, garip şeyler duyuyoruz' diyen bakanına, 'sen dedikodulara bakma, alnı secdeye değen insandan bize zarar gelmez' demişti. Gerçekten öyle inanıyordu Başbakan. Gerçekten bu insanların ülke ve millete hayırlı hizmetler yaptığına inanıyordu ve güveniyordu. O kadar güveniyordu ki yakın koruma müdürü, tüm ailesinin canını emanet ettiği koruma ekibi Cemaatin polislerinden seçilmişti. Odasında dinleme cihazı bulunana kadar, yani bir yıl öncesine kadar o ekip görevde kaldı.

Ergenekon ve Balyoz olayları yaşanırken o fırtınada güvendiği bir general şöyle dedi Başbakan'a, 'bugün bize, yarın size'. O zaman da inanmadı söylenenlere. Adil bir soruşturma, adil bir yargılama olduğunu söylediler, o da inandı.

Hepimiz inandık, hepimiz polisin, yargı mensuplarının, Cemaat yazarlarının söylediklerine inandık, bu kadar gözlerini karartacaklarını düşünemedik.

Evet saftık. Bizim aklımız böyle çalışmaz çünkü. Böyle kumpas işler, böyle şeytanın aklına gelmeyen planlar, hesaplar bilmeyiz. Bize ülke yararına, millet yararına, ümmet yararına dediler tüm bunlar, biz de inandık. Çünkü biz bu ülke için, bu millet için ve bu ümmet için her şeyi feda etmeye hazır serdengeçtileriz. Kendimiz gibi görürüz herkesi.

Çocuklarımızı onların okullarına, dershanelerine, ışık evlerine gönderdik. Allah rızası için çalışan kardeşlerimiz evlatlarımıza dua etmeyi, namaz kılmayı, Allah demeyi öğretsin diye. Çocuklarımız, 'sürekli Fethullah Hoca'nın kasetlerini izletiyorlar, başka kitap okumamıza izin vermiyorlar' dediklerinde onlara kızmıştık, anlattıklarına inanmamıştık.

Tüm bunlar yaşanırken ve dedikodular ayyuka çıkmışken bile Cemaatin bir gün bizi, 'biz' denen 'Müslüman kardeş' halesi içinde görmediğine, hatta düşman gibi hissettiğine de inanmadık.

Ta ki 7 Şubat 2013 tarihine kadar. Bir sabah devletin Milli İstihbarat Teşkilatı'nın başındaki adamı, Başbakanın en güvendiği çalışma arkadaşlarından birini bir yargı darbesiyle almaya kalktıklarında, hepimiz bu şok darbesiyle sarsıldık. Hepimiz derin bir uykudan, kabusa dönen sabaha uyandık.

Başbakan Erdoğan'ın Cemaatle ilgili tüm kanaatleri Hakan Fidan olayından sonra değişti. O zamana kadar tereddüt içindeydi ama Hakan Fidan'ın alınmaya kalkılması, odasında çıkan böcekler ve sonrasında öğrendikleri hepimiz gibi Erdoğan'ı da şok etti.

Evimizde misafir ettiğimiz, yolculuk ettiğimiz, kardeşimiz dediğimiz kişilerden ardı ardına şaşırtan eleştiriler, ithamlar, suçlamalar duyduk, dinledik, okuduk. Her geçen gün Ak Parti çevresinin, muhafazakar camianın yaşadığı şoklara, hayretlere şahit oldum. Hala inanmamak için bahane arayan, bunun kötü bir rüya olduğunu söyleyenler vardı.

27 Aralık'ta kabus gerçeğe dönüştü. Türkiye'nin son yıllarda gördüğü en büyük operasyonu, en öldürücü darbeyi, ülkeyi iflas ettirecek siyasi suikastı evimizin içinde ağırladığımız 'kardeşlerimiz' yaptı.

Birden suçlamalar döküldü dillerden, birden birikmiş tüm kinler kelime olup saplandı böğrümüze. Köşelerden, twilerden yıllardır biriktirilmiş tüm nefret sel oldu üzerimize çullandı.

Birden en naif, en uzlaşmacı, en 'hoşgörülü' Hoca dediklerimizin bedduaları ateş olup evimizi, ocağımızı, çoluk çocuğumuz hedef aldı.

Gerçekten neyin nefreti, neyin öfkesi, neyin bedduasıydı tüm bunlar anlayamadık. Biz bir kabusa uyandık 27 Aralık sabahı. Biz, hazin ve acı veren bir gerçekle yüzleştik.

Cemaat tepkilerin abartılı olduğunu söylüyor ya sebebi bu işte: Evimizin içindeyken, odamızda sırtımızdan hançerlendik. Bu ihanet her şeyden çok acı verdi bize. Böyle hissediyoruz, böyle düşünüyoruz, böyle de gereğini yapacağız.

Şunu anladık:

Biz her zaman samimiymişiz, her zaman safmışız, size sarılırken başka bir hesabımız yoktu ama sizin hep varmış.

Meğer sizin paralel bir dünyanız varmış.

Meğer sizin paralel duygularınız varmış.

Meğer siz hiçbir zaman kardeş gözüyle bakmamışsınız bize.

Meğer siz alnı secdeye değen insanlara zarar verebiliyormuşsunuz.

Meğer sizin aklınız, fikriniz, zihniniz bizim gibi değil, başka türlü çalışmıyormuş.

Meğer biz ne kadar safmışız.

Evet, biz safız ama hain değiliz.

#ETİKET

GİDİP DE DÖNMEYENLER

'Gidip de dönmeyenler' diye bir hikaye vardır Cemaat içinde. Yurt dışına, uzak Asya'nın steplerine, Afrika'nın çöllerine gidip öğretmen olan ve bir daha ülkesine dönmeyecek olan genç ve idealist öğretmenlerin hikayesidir bu. Bu hikaye için döktüğüm gözyaşı, ettiğim dua onlara helal olsun, yine dua edeceğim o insanlara. Cemaatin Allah rızası için çalışan masum tabanı hala kardeşimdir. Bir gün bu büyüden uyanacaklar ve gerçekten kardeş olarak kucaklaşacağız.