SİLİNMEK

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar

Okunma Sayısı: 4085

Yazar: Abdullah Harmancı

SİLİNMEK

20.12.2004 - 18:28, Kırkikindi

İsmimi doğru ve güzel insanlar arasına yazdıramadım.
Hayırlı ve hakîkî bir hayat sürdüğüme dâir bir "iç huzûruna" hiçbir zaman ulaşamadım.
Ne insanların arasında buldum huzûru, ne de insanların uzağında...
Ne sükûnete ulaşabildim, ne yoğunluğa...
Ne yazıyı başarabildim, ne yaşamı...

Telefonu sürekli çalanlardan, sürekli birilerine bir şeyler anlatanlardan olamadım.
Bir binâdan ötekine koştururken gören olmadı beni.
Elimde siyah bir çanta, gözümde siyah bir gözlük...
Ceketi ilikli, bir eli cebinde...

Dünyâyı kendime râm edemedim.
Kendim, âhirete râm olamadım.
Ne hayırlı evlât, dedirtebildim, ne de anasının gözü...
Ne kurt bir tüccar, ne mahâretli bir yazar, ne dîvâne bir Allah adamı...

"Yaşam koskoca bir incinme..." diyordu Bachmann.
"Her ömrün sonunda bir feryat gördüm." diyordu Veysel.
Buna inandım.
Işıltısı sönmemiş bir hayâtın varlığına, yeryüzünde bir defa olsun böylesi bir hayâtın yaşanmış olduğuna inanmadım.
Kazanmaya dâir inancımı yitirdim.
Kazanamayacağım için değil, kazanmanın varolmadığını gördüğüm için yitirdim.

Kerpiçten bir evde zamânı durdurmak, küçük bir mescitte tefekküre dalmak, bir meyve bahçesinde toprağa sığınmak mı?
Hayır, bu kabil hayalleri hiçbir zaman önemsemedim.
Ama zaman zaman omzuma bir çanta atıp gitmeyi hayal ettim.
Bir su kenarına ya da bir Avrupa şehrine değil.
İnsanların yanı sıra meleklerin de savaştığı bir toprak parçasına gitmek, O'nun yolunda "silinmek", "silinebileceğim" herhangi bir toprak parçasında "silinmek..."

Bunu her zaman hayal ettim:
Gerçek kurtuluşumun ancak böylesi bir "siliniş"le mümkün olabileceğini...
"Kazanmak"tan anladığım tek şey de budur dostlar.

Her devresinde acı, her devresinde feryat olan hayatların rövanşı ancak böyle alınabilir.

Ve O'nun katına çıktığımda, kendisine verebileceğim yegâne değerli şey, böylesi bir "silinişin" hayalini yıllarca içimde taşımışlığım olacak.

"Silinmek istemiştim..." diyeceğim, "Belki de daha fazlasını yapmayı göze alacak kadar mert değildim... Evet, sâdece istemiştim..."

NOT: Vurgular bize âittir. (Doğruluş)