KEMALİST OLMAK, DÜRÜST OLMAK

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : TÂRİH / DÜNDEN BUGÜNE

Okunma Sayısı: 3127

Yazar: Yağmur Atsız

KEMALİST OLMAK, DÜRÜST OLMAK

9 Kasım târihli yazımda Atatürk’ün gerçi öldüğünü, ama Atatürk fikriyâtının da çokdan aynı âkıbete dûçâr kaldığını belirterek misaller vermişdim. Bâzı okuyucularım ber-mûtâd terbiye sınırlarını adamakıllı aşan mesajlar göndererek yazdıklarımı zerre kadar anlamadıklarını ortaya koydular. İşin ilginç yanlarından biri, bu sefer de kimlerin beni kaça satın aldıklarına dâir meraklarını açığa vurmakdan kaçınmadılar. Huyları bu, kendilerine ters gelen bir görüş ortaya attınız mı derhâl “satılmış” sıfatını yiyorsunuz. Kişi âlemi kendi gibi bilirmiş, demek ki bunlara “münâsib” bir meblâğ tevdî etdiniz mi saf değiştirmekden hiç pervâları olmayacak. Ancak seviyelerine bakdıkça fiyatlarının pek de yüksek olabileceğine ihtimâl vermiyorum.

Neyse, şimdi günah benden gitsin düşüncesiyle son bir deneme daha yaparak ne demek istediğimi îzâh edeyim:

Demişdim ki 1935 CHP Kurultayı’nda kabûl edilerek “Altıok”da ifâdesini bulan prensipler Kemalizm’in esâsı değildir. Esâsı “Hâkimiyet-i Milliye” ve “İstiklâl-i Tâm” ilkeleridir ve bu ilkeler de çiğnenmiş, dolayısıyla Kemalizm onyıllar önce târih sahnesinden çekilmişdir. Çünki hem halefi İsmet Paşa’nın “seçilmesi” (!) sırası hem de ondan sonra imzâlanan bir dizi enternasyonal sözleşmeyle TBMM’nin ülke kaderini belirleyen “en yüce” mercî olması kuralı hem içeride (Millî Şef, Generalite, TBMM’nin yanına bir de senato vs.) ve hem de dışarıda (diğer egemen ülkeler) dumûra uğratılmışdır. “İstiklâl-i Tâm” ilkesi için de aynı sebebler geçerlidir. Meselâ bir ülkeyle askerî andlaşma imzâladınız mı “hâkimiyet” (egemenlik) haklarınızın önemli bir bölümünden ferâgat etmiş olursunuz.

Yâni ben diyorum ki Türkiye Kemalist olmadığı halde sanki Kemalistmiş numarası yapıyor.

Bir devletin en sağlam meşrûiyet özelliği demokrasisidir. Bu bakımdan birer kırallık olan İspanya, İngiltere vs. gibi ülkeler Türkiye’ye nazaran (klasik anlamda!) çok daha fazla “cumhûriyet” özelliklerine sâhibdirler. Öyle ya, Çin ve Sûriye de cumhûriyet!

Öte yandan ABD yâhut Fransa gibi devletlerde de ikinci meclis (senato) uygulaması var ama onlar “Kemalist” değiller. Olmak zorunda da değiller.

Peki, biz Kemalist olmaya mecbur muyuz?

Ben Kemalizm’in çokdan öldüğü kanaatini taşıdığım için bu sualin bence ehemmiyeti yok. Ama yaşadığını varsayanlar arasında da “mecbur değiliz” diyenler çıkabilir.

Ancak öyle yâhut böyle biz başka bir şeye mecbûruz:

DÜRÜST OLMAYA!

Ben şahsen Türkiye’nin; NATO, Avrupa Konseyi, AB gibi örgütlere girmesini fevkalâde yararlı buluyorum, çünki Kemalist değilim.

Gönül rızâsıyla ve mütekaabiliyet esâsına dayalı olarak bâzı egemenlik haklarından niye ferâgat edilmesin. Ama Türkiye için çok yararlı olacağını bile bile zâten cılkı çıkmış bir Kemalist prensip uğruna meselâ AB üyeliğinden vaz mı geçelim?

Ne dersiniz, Kemalistler?