ARAPÇAFOBİ!

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar

Okunma Sayısı: 2290

Yazar: Muhsin Meriç

ARAPÇAFOBİ!

ARAPÇAFOBİ! Cumhuriyet Gazetesi 23 Ekim günü “İlkokul 2’ye Arapça” menşetiyle çıktı. Manşetin üstünde şu başlık vardı: “Türkçe’yi tam görmeden Arapça öğrenmeye başlayacaklar.” Haberin spotu ise Cumhuriyet’in derdinin ne olduğunu anlamak için kâfi idi: “Erdoğan ‘İsteseler de istemeseler de Osmanlıca öğretilecek’ demişti. Seçime 9 gün kala gündeme ‘İlkokulda Arapça’ sokuldu. 7-8 yaşındaki çocuklar gelecek yıl Arapça dersi de alacak.”

Haberin neresinden tutsanız elinizde kalıyor…

Nefret, kin, cehalet ve düşmanlık gözleri o kadar bürümüş ve bünyeyi o kadar sarmış olmalı ki 28 Şubat gazeteciliğini hatırlatan ve kasıtlı cümlelerle kurgulanmış ve tamamen çarpıtma olan haberle hem Cumhurbaşkanı Erdoğan hedef alınıyor hem Osmanlıca’ya gönderme yapılıyor hem de henüz başlamamış ve ‘seçmeli’ ve müfredattaki sekiz dilden biri olacak olan Arapça’yla ilgili olumsuz bakış açısı canlandırılmaya çalışılıyor.

Türkiye gibi ‘yabancı dil özürlü’ bir ülkede, bilhassa tarihi, coğrafi ve kültürel olarak mutlaka özel önem verilmesi gereken bir dille ilgili bu tür bir haberi yapmanın cehaletten öte bir sebebi olduğu izahtan vâreste!

‘DERSİN AMACI’ İKNÂ EDİCİ

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) Din Öğretimi Genel Müdürlüğü’nün hazırladığı ilkokul 2, 3 ve 4. sınıflar Arapça Dersi Öğretim Programı’nda, bu dersin amacı makul bir şekilde şöyle anlatılıyor:

“22 ülkede yaklaşık 350 milyon nüfusun anadil olarak konuştuğu Arapça, BM’nin kabul ettiği altı resmi dilden biridir. İslam ülkelerinde dini açıdan da önemli olan Arapçanın öğrenilmesi için başta tarihi ve kültürel sebepler vardır. Arapça konuşan coğrafyanın jeopolitik ve stratejik önemi nedeniyle gün geçtikçe önem kazanması, Arapçanın dini sebeplerin yanı sıra ekonomik, turistik, siyasi ve ticari sebeplerle de öğrenilmesini zorunlu kılmaktadır.

Kültür mirasımızda birçok Arapça eserin bulunması, bu dili kültür tarihimiz açısından da önemli kılmaktadır. Gerek Türk- Arap ve gerekse Türk İslam tarihine ışık tutan dillerden biri yine Arapçadır. Ayrıca Arap dünyasıyla artan ilişkilerimiz yetişmiş elemana olan ihtiyacı ortaya çıkarmıştır. Söz konusu nedenlerle Arapça ilk defa ilkokul 2. Sınıftan itibaren bir yabancı dil olarak iletişimsel yaklaşımla, yakından uzağa, basitten karmaşığa, sarmal ve öğrenci merkezli olarak ele alınmaktadır.”

ARAPÇA DÜŞMANLIĞI

Bu makul izaha bile ihtiyaç yok aslında ama Cumhuriyet’i hâlâ ‘cumhur’a mâl etmek istemeyen, tarihine ve kültürüne ecnebî hatta İslam’a dayalı tüm kavram ve kurumların hayattan ihraç edilmesini isteteyen bir sapkın güruhun Arapça düşmanlığı zaman zaman bir şekilde nüksediyor. Bu düşmanlık öyle bir boyutta ki artık, Arap harfleri hangi gaye ile öğretilirse öğretilsin, otomatik olarak tepki gösterdikleri bir fobi haline gelmiş durumda.

Bu Arapçafobiklerin ikna ve izahla tedavi olmaları mümkün değil, bunları ancak klinik paklar. Tarihinde ve bugün Arap dünyası ile hemen her sahada iletişim kuran, Arapça yayınlar yapan, diziler üreten bir ülkede Arapça düşmanlığı olsa olsa kronik bir hastalık ürünüdür çünkü!