KURBAN, BOYNUMUZUN BORCUNU ÖDEMEKTİR (C. Tokpınar'la mülakat)

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : / ÎMAN VE İSLÂM

Okunma Sayısı: 3224

Yazar: Mehmet Beydemir

KURBAN, BOYNUMUZUN BORCUNU ÖDEMEKTİR (C. Tokpınar'la mülakat)

Cemil Tokpınar ile Kurban Bayramı üzerine konuştuk…

Kurban size neyi çağrıştırır, kurbanın sizdeki anlamı nedir?

Kurban, Rabbimizin celâl tecellisine mazhardır. Öyle bir Zat-ı Zülcelâl ki, canlar Ona fedadır, öyle bir Hayy-ı Kayyum ki, nice hayatlar Onun emriyle kurban edilir. Hayvanlar boğazlanırken celâl tecelli eder, ama bunlar muhtaçlara dağıtılırken cemal tezahür eder. Bu bakımdan kurban, infaktır, paylaşmaktır. Kurban aynı zamanda İbrahim (as) yönüyle emre inkıyat, feragat ve itaat; İsmail (as) cihetiyle de tevekkül, teslimiyet ve sabır dersi verir.

Bayram nasıl yaşanmalı, siz bayramı nasıl bayram edersiniz?

Bayram kelime anlamıyla huzur, zevk ve neşenin zirveleştiğini anlatır. Ancak gerçek bayram, kardeşlerimizin dertleriyle dertlenir, sıkıntılarına çözüm ararsak yaşanır. Bu bakımdan bayramlar, gücümüzün yettiğince ümmetin dertlerine derman olma gayretiyle geçirilmelidir. Bilhassa yurt içi ve yurt dışındaki kurban kesim ve dağıtım faaliyetlerine katılmak, bayramı değerlendirmek için güzel bir fırsattır. Bayramda tatile çıkanların tavrını ise ben anlamakta zorlanıyorum.

Kurban bayramıyla ilgili bir hatıranızı bizimle paylaşır mısınız?

Evliliğimin ilk yıllarıydı. Maddî sıkıntılarımın fazla olduğu zamanlarda bile kurban kesmeyi ihmal etmiyordum. Bir keresinde çok sıkıntım olduğu için, “Nasıl olsa farz değil, bu sene kurban kesmeyeyim” dedim. Her yıl olduğu gibi kurban bayramında yine ailece memleketimize gittik. Kurban kesen akrabalarım biz kesemediğimiz için bize de et verdiler. Yardım olarak verilen etler o kadar çoktu ki, “Kurban kestiğimiz zaman da ancak bu kadar etimiz oluyordu” deme gafletinde bulundum. Tabiî ki tokadını yemekte gecikmedim. İstanbul’a dönüşte etlerimizi paket yapıp naylon bir torbayla otobüsün bagajına koymuştuk. Evimize geldiğimizde torbayı açtık. Aman Allah’ım, bir de ne görelim… Salça, çocuk ayakkabısı gibi basit eşyalar. Meğer aynı tipte çok torba olduğundan başka birisi kendisinin sanarak bizim et torbasını almış. Biz de Rabbimizin bize verdiği mesajı öğrenmiş olduk. Demek ki mümkün oldukça kurban kesmek ve paylaşmak, boynumuzun borcu olmalı.