ben 14 yaşında bir çocuğum ben de bir talebeyim yaşadığımız zorlukları anlayın ama allah razı olsun hocalarımızdan onlar bize hem annelik hem de babalık yaptılar

abi mütişsiniz ben de talebeyim ve talebeliği de iyi bilirim

Burada "talebe" yerine "öğrenci" denildiğini düşünelim ve tekrar okuyalım ya da dinleyelim. Bu yazıyı okumanın ya da ses kaydını dinlemenin hiç zevki kalır mı? Aynı duyguları hisseder miyiz? Talebenin taşıdığı ruhu ve mânâyı öğrenci taşıyabilir mi? ne mümkün? Talebeliğimizi tatlı bir hatıra olarak bizlere hatırlatanlara teşekkürler. Talebe olmamıza vesile olanlara da sonsuz hürmet ve muhabbetimiz daim olsun.

Binlerce kurs var ama hayatlar ve hayaller aynı vesselam...Hislenmemek ne mümkün...

Dinledim, çok güzeldi. Hakîkaten, bâzan güldüm, bâzan da ağlamamak için kendimi tuttum.

Kardeşler, hepimiz talebe olduk. Ama hep bir sessiz topluluk halinde yaşadık. Bir gizli hazine gibi oldu bu topluluk. Kendimize has bir hayatımız vardı; ama bu hayat dile dökülmedi. Yıllardan beri yer altından akan ırmaklar gibi aktık; hâlâ da öyle sayılırız. Yeni yeni bir kımıldanış başlıyor gibi. Daha evvel de bir küçücük yazı yayınlanmıştı Doğruluş'ta. Samimi, tatlı bir hüznü dillendiriyordu o yazı. Hepimiz burnumuzu çekerek okuduk o yazıyı:

http://dogrulus.com/yazi/2937/SUUR-YAZILARI/BIR-CORBADAN-ICENLER....html

Şimdi meçhul bir kardeşimiz hislerini sesiyle ifade edivermiş. Yine bir taraftan gülerken bir taraftan da gözleriniz yaşararak dinleyeceksiniz. Hemen başlayınız!