Kategori : / MUHTELİF ŞÂİRLER VE ŞİİRLER | Okunma Sayısı: 4625 |
Ne ki mevcûd ise âlemde, güzel, doğru, iyi;
Arayan fikri, bulan rûhu, seven sevgiliyi
Bize bahşetmiş olan Hazret-i Rahmân’a şükür!
O büyük Rabb’e şükürler ki, ayak bastığımız
Yeri halk etti barınsın diyerek varlığımız;
Ve yer üstünde hayâlin cereyânınca uzun,
Serdi gök kubbeyi seyrânı için rûhumuzun;
O büyük Rab ki, ışıklar yakıyor göklerde,
Lûtfunun feyzini görsün diye insan yerde;
En büyük ni’mete hamd, en küçük ihsâna şükür...
O büyük Rab ki ufuklar boyu ni’metlerini,
Hüsn ü an, reng ü füsûn, aşk ü cünûn mahşerini
Gayr-ı kâfî görerek sevdiği biz kullarına
Şimdiden va’dediyor başka bir âlem yarına;
Mâ-i Tesnîm’e şükür, Ravza-i Rıdvân’a şükür...
O ki, sevdâsına yandıkça bütün mahlûkat,
Arş-ı Âlâ’da ezel kasrına çıkmış yedi kat,
Geriyor hüsn-i ilâhîsine atlas perde…
En güzel vuslatı tattırmak için mahşerde
Bize, gündüz gece, zehrettiği hicrâna şükür.
O büyük Rab ki, dalâlet yolu düşkünlerine
“Ben gazûbum!” diye seslendi derinden derine;
Ve meleklerle kitâb indirerek her yandan
Yine yol çizdi halâs etmek için şeytandan…
Sayısız cürme bedel sonsuz inâyetlere hamd,
Ve bu hizmetle celîl ettiği Peygamber’e hamd,
Gökyüzünden yere indirdiği Kur’ân’a şükür...
Yazar: Faruk Nafiz Çamlıbel |
18-03-13 |
||
E mail: Mail Adresi Yok | Tweet | ||
Yakup | |||
ESKİ BİR DOSTLA YENİDEN BULUŞMAK... |
Tarih : 19-03-13 | ||
Fâruk Nâfiz'in eskiden bilip sonraları büyük ölçüde unuttuğum bir şiirini tekrar bulup okumanın sevincini yaşadım. |
|||