HIZLI OKUMA, OKUYAMAMA, FRANCİS FUKUYAMA

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : EDEBİYAT / OKUMAK

Okunma Sayısı: 2316

Yazar: Gökhan Özcan

HIZLI OKUMA, OKUYAMAMA, FRANCİS FUKUYAMA

Herkesin derdi kendine, derler ya, doğru! Meğer ben yavaş okumaktan muzdaripken dünyada birçok insan da hızlı okumaktan dertli imiş. Beni arayarak, "Ah keşke biz de biraz yavaş okuyabilsek, hızlı okumaktan şaşkına dönmüş durumdayız" diye dert yananlar oldu da ben de dünyada böyle bir dert olduğundan haberdar oldum. Bunların epeyce bir kısmı hızlı okuma kurslarına gidip bir daha aramıza geri dönemeyenlerden oluşuyor. Bu dostlarımız için artık okuma bir performans meselesi haline gelmiş durumda. Kültürü, edebiyatı, felsefeyi, tarihi ya da herhangi bir başka konuyu adeta sürümden kazanarak hıfzetme gayretindeler. Ben yavaş okuyup yavaş anlayan türden bir insan olduğumdan bana fevkalade acayip gelen bu yöntemi gayet verimli şekilde kullananlar varmış söylenenlere göre. Ancak yine duyduklarıma göre hızlı okuma işine kendini fazla kaptırıp freni patlatanlarda bazı arızalar ortaya çıkıyormuş. Kütüphaneler dolusu kitabı tek öğünde peynir ekmek niyetine yiyip yutunca tabiidir ki hem bir doyumsuzluk hissi yapışıyormuş insanın yakasına, hem de habire yeni kitap tedarik etmek gerekiyormuş. Kitap fiyatları malumunuz, sıkıntının büyüklüğü de aşikar oluyor bu durumda.

Bir amcamız arayıp "Bizim çocuğa kitap yetiştiremiyorum birader, versen Milli Kütüphane'yi bir haftada siler süpürür" diye ağlamaklı oldu mesela. Bu şikayeti tuhaf bulduysanız bir de şunu okuyun: "Kitap okurken öyle yüksek bir hıza ulaşıyorum ki, hızlı tren benim yanımda yaya kalır. Hatta kitabın sonunda hızlarını alamayıp gözlerimin son cümleden aşağıya düştüğü bile oluyor!" Bunu söyleyen işletme (hemen hinliğe vurmayın işi, araştırdım, gerçekten işletmede okuyor) tahsil eden hayatının baharında bir delikanlı.

Bir de bu arızayı sosyal bir fırsata dönüştürenler var. Kendi aralarında bir hızlı okuma grubu oluşturmuşlar, periyodik olarak belli bir mekanda buluşup kulaktan kulağa oynar gibi yanyana sıralanıyor, ellerindeki kitabı bitirip hemen yanlarındakine aktarıyorlarmış. "Önceki cumartesi Tarık Buğra'yı, bu pazar Faulkner'ı külliyatıyla birlikte okuyup paketledik" diye anlattı durumu bana sekreterlik yapan bir hanım. "Sadece bir buçuk saatte..." diye de ekledi. Hava mı attı, dert mi yandı, onu anlamadım. Dediğine göre yakında Edirne'den Ardahan'a uzanan bir hızlı okuma zinciri oluşturmayı düşünüyorlarmış. Mesela İstanbul'dan geçerken Hamsun'ın Göçebe'sini kaçıran bir hızlı okur, arabasına atlayıp azıcık sürat yaparsa Kastamonu civarında bir mola yerinde bunu telafi edebilecekmiş. Kolay bulunmuyormuş çünkü o kitap!

Bana çok yabancı bir halet-i ruhiye olsa da, böyle bir sıkıntısı olan arkadaşların durumunun hem ne kadar acayip, hem ne kadar ciddi olduğunu az çok anlayabiliyorum. Hızlı okuma hali bir tür psikolojik vakumlanma durumu oluşturuyor sanıyorum ya da mesela bir manyetik alan... Hızlı okumaya başlayan, tıpkı aşırı sürat düşkünü şoförler gibi gaz pedalından ayaklarını ya da bu durumda zihinlerini çekemiyorlarmış.

Cemiyetimizin ahvaline şöyle bir bakınca ne benim gibi ağır okuyanların ne de yukarıdaki gibi hızlı okuyan dostlarımızın memleketin aydınlanmasına kaydadeğer bir katkıda bulunmadığımız anlaşılıyor. Bu da normal değil elbette, aksine dehşetengiz! Belki de bizim için harbiden tarihin sonu geldi!

Sen onca kitap oku ya da onca kitap okuyama, çıkmasın bu memleketten tek bir Francis Fukuyama!

Olur şey değil yahu!