LAİKLİK, AYASOFYA VE İSLÂM

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar

Okunma Sayısı: 456

Yazar: İbrahim Karataş

LAİKLİK, AYASOFYA VE İSLÂM

LAİKLİK, AYASOFYA VE İSLÂM Ayasofya Camiinin açılışı bazılarımıza ne kadar huzur veriyorsa bazılarına da o kadar ızdırap veriyor. Ayasofya neticede dört duvardan oluşan bir mabet olup onu değerli kılan, ona atfedilen değerlerdir. Cami olduğuna çoğunluk sevindi. Eğer kilise olsaydı hem Ortodoks Hristiyanlar hem de bizdeki laikler sevinirdi. Eğer müze olsaydı yine Ortodokslar ve laikler sevinirdi. Çünkü biri zaten Müslüman değil, diğeri halktan kopup Batıya yamanmış.

Batı dünyasından bazı itirazlar gelse de çoğunun umursadığı söylenemez. Bilhassa Batının laikleri bu önemli olayı bizdeki laiklerin aksine vakayı adiyeden gördüler. Doğrusu yaman çelişki. Bizdeki sekülerler karalar bağlarken, dinden epeydir kopmuş Batılı sekülerler dine dair hiçbir olaya tepki vermiyor. Onların farkı, dini kendi hayatlarından çıkarmış olmalarıdır. Bizde ise laikler dini sevmezler ama o cenahtaki herhangi bir inkişafa da müsaade etmezler. Bu yüzden yıllarca dini ve dindarları kontrol altında tutup azap çektirdiler.

Buna literatürde baskıcı laiklik (oppressive secularism) deniyor. Bu sistemde din ile devlet işleri ayrı olmak yerine din devletin kontrolündedir. Din ve devlet (devlete İslamofobikleri de katabiliriz) iki farklı tarafta durmayıp her ikisi de devletin tarafında mukimdir. Din oraya (devlete) taşınıp gözaltına alınmıştır ve ne zaman din tekrar filizlense üzerinde tepinilip yeşermesi engellenmiştir.

Ne var ki laik kesim son yıllarda dini baskılamak bir yana, kendi seküler kazanımlarını kaybetmeye başladıklarını gördü. Gidişattan çok rahatsız oldukları bir dönemde Ayasofya’nın tekrar cami olarak açılması acılarını daha da depreştirdi. Doğrusu acı çekmeleri kendi kendilerini ciletlemekten farksız bir durum. Bu zevat kendilerine zararı olmayan ve fakat dindar insanları mutlu eden bir vakadan dolayı acı çekiyor. Ayasofya müzeyken gidip ayin düzenledikleri yoktu. Çoğu içini dahi görmemiştir ama birilerinin mutluluğu nedense onları mutsuz ediyor.

Ayrıca mezkûr mutsuzların bazıları hiç de samimi değil. Örneğin Orhan Pamuk çıkmış ülkenin Ayasofya ile birlikte laik kimliğini kaybettiğini söylüyor. Pamuk’un yaptığı Atatürkçülük veya laiklik savunuculuğu değildir. Onun derdinin fırsattan istifade yabancı medyaya haber olmak olduğunu bir arkadaşın dikkati fark etti. The Economist dergisinin 25 Ocak 2001 tarihli sayısındaki habere göre “Mustafa Kemal milliyetçilik ve laiklik karışımı bir ideolojiiyi dayatıp Batıyı taklit ederek ülkeyi modernleştirmeye çalıştı. Ancak Pamuk gibi bazı post-Kemalist ve post-modern Türkler ona itaat etmeyerek Osmanlı ve İslami geçmişlerini yeniden keşfetmeye ve canlandırmaya çalışıyorlar.” Demek ki Ak Parti yokken anti-laik takılan Pamuk, Ak Partiden sonra birden sekülerist kesilmiş. Pamuk muhtemelen egoistten başka bir şey değil.

Öte yandan samimi laikler de var. Ancak samimi olmak doğruyu savunmak manasına gelmiyor. Dinin sembolü bir camiyi müzeye çevirerek laikliğin sembolü yapamazsınız. Eğer siz fethin sembolünü siyasetinize peşkeş çekip birilerine yaranmak için müzeye çevirirseniz birileri onu mutlaka aslına çevirir. Ayrıca yeniden müze yapma hayali kuruyorlarsa boşa kurmasınlar. Çünkü muhalefet yarın iktidara gelse de Ayasofya’yı yeniden müze yapamaz. Artık ne ‘ben yaptım oldu’ devirleri var ne de içlerinde onu müze yapacak bir devrimci var. Büyük kararları ancak devrimci liderler verir.

Son olarak herkes bilmeli ki; ‘kültürel miras’ gibi laf cambazlıkları kültürün İslamsızına atıftır ki eğer kilise yapılsaydı bu terim kullanılmayacaktı. Ayasofya ve dahi İstanbul’un dini saiklerle fethedildiği unutulmamalı. İslam son dindir ve fethin amacı bu dini yaymak ve yeryüzüne hakim kılmaktı. Ayasofya gibi bir mabedi İslam’ın hizmetinde kullanmamak İslam’ın varoluş sebebini de sorgulatır. Müslümanlar tahrif olan dinleri ve ona ait mabetleri yaşatmakla mükellef değildir. Son dinin yayıcılarının fethettikleri yerlerde gerekirse diğer dini mabetleri dönüştürme ve Allah’ın emirlerini orada tebliğ ve icra hakkı vardır. Bunun anlamı diğer dinlerin mensuplarına ve mabetlerine zarar vermek değildir ama son din olmanın gereği budur. Tıpkı yeni kanunun eski kanunu hükümsüz bırakması gibi.

Yazının kaynağına ulaşmak için tıklayınız.

Yazar: İbrahim Karataş	28-07-20
E mail: yeniakit.com		Tweet

Yorumlar: 1

Yolcu
Ey laikler			Tarih : 28-07-20
Atatürk'ü çok sevdiğini soyliyenler ya da geçimi Atatürk olanlar; bir mevtanin kanunla korunması nasıl bir mantiksizliktir. Güveniyorlar madem ki kaldirsinlar koruma kanununu. Sen fanı ben fanı Huvelbaki.