Allah razi olsun. Emeğinize sağlık hocam.

Ne Gaziantep'in baklavası, ne Konya'nın mevlanası ne de Bursa'nın iskenderi veremez bu lezzeti... Hakikat pırıltılarıyla süslenmiş, gönül ateşiyle pişirilmiş, aç kalanlara aş, susuz kalanlara derya ve dertlilere deva olan kalemlerin lezzeti bir başka güzel...

ilhamını hakıkattten alan eserlerin nuruna aldıkları hakıkat kadar güçlü oluyor. O söyletirse böyle güzel söyletiyor. Söyletene şükür söyleyene teşekkür

BU KARALAMA DEĞİL, YORUMCU ARKADAŞLARIN DA BUYURDUKLARI GİBİ GERÇEKTEN MUHTEŞEM. KARALAMALARIN BU İSE ASILLARINI DA HEMEN GÖRMEK İSTERİZ... SELAM VE DUA İLE...

Ben bir şair bilirdim lise yıllarımda; hatırladığım kadarıyla: "Kinim kor bağladı yürekte/ Artık dayanır mı zincir bilekte/ Zülüm yıkılacak Bosna-Hersek'te" diye mısralar mırıldanırdı. 20 yıl sonra Arif Nihat Asya'yı hatırlatan sesiyle: "Ey gönül Sultanı! Al, götür beni!/ Elimden tutmazsan bitmez bu ezâ/ Gelmezmiş eskimez, pörsümez yeni/ Nûrunla dolmadan şu dipsiz fezâ…" mısralarını duyunca yıkılan bir devin şaha kalkışı gibi tüylerim diken diken oldu. Ben iyi tanıyorum bu sesi: Lise yıllarımdan beri, önümde parlayan, kulaklarımda çınlayan bir ses bu. Yirmi yıl bekledim Hocam. Daha fazla bekletme ne olur...

Ahmet hocam! Sen neymişsin sen, Seni daha tanıyamamışım ben. O gönül sultanı olmasaydı eğer, Ne sen olurdun ne de ben. "Ben" dedim bittim ben, Sen, sen ol öyle deme! Şiirlerin devamını istiyorum, Sakın ha! Olmaz deme!

okurken üslup o kadar aşina geldi ki, dostlara sorsam bu şiir kimin diye, sanırım onlar da ilk anda nfk'nın diye düşünecektir. yazıya bu şekilde girmemin sebebi, nfk'ya teşbih ederek üslubunuzun kuvvet ve kudretine olan hayranlıktır. muhteva hakkında ise, konuşmak haddimizi aşar... devamının gelmesi dileği ile ellerinize sağlık...

Hasret çeken gönüllere su serpmiş.

Hocam nesrinizi görmüştük, nazmınızı da görmüş olduk. Dost kalemlerin nazmını da nesrini de arzu ile bekleriz. Bizlere de ilham olur diyoruz.