Bazı insanlar dürüstlükleriyle mutludur. emine de o insanlardan biri. hocam gerçekten de çok güzel yazmışsınız. bu hikayeyi okuyunca dürüstlüğü bir kere daha öğrendim. teşekkür ederim........

Toplum içinde hepimiz kabul görme, onanma ihtiyacı hissederiz. İyi de olsa kötü de olsa bu ihtiyaçlar hiyerarşisinin bir ve en üst basamağıdır. Normal şartlarda insan bunu elindeki imkanları başarılı şekilde kullanarak yapar. Böylesi olanakları yoksa ne yapar? Uç bir örnek terör örgütünün kullandığı insanlar genelde kabul görme , onanma duygusuyla yapıyor. Çok çocuklu ailede göremediği onanmayı, takdiri bu şekilde gidermeye çalışıyor. Okuldaki problem öğrenci, trafikteki kavgacı maganda kendini ispat etme bu şekilde de olsa kabul ettirme güdüsünde. Çevremizdeki insanları ne olursa olsun görüp onların olumlu yönlerini bulup toplum olarak kabullenmeliyiz diye düşünüyorum.

bir hoca efendi ile yaz kursunda tanışan oğlum, hoca efendinin sıcaklığı ve yakın ilgisi ile okul döneminde yurtta kalmaya karar verdi. ilk sene o yurtta çok mutlu idi... ertesi sene liseyi kazanıp başka yurda geçti. maalesef orada karşısına çıkan bir başka hoca efendi sebebiyle şimdilerde yurttan soğumuş vaziyette... problem ailede mi-çocukta mı-hocada mı? yorumlarınızı bekliyorum.

Aslında çok güzel bir konuya el atmışsınız hocam. Sınıfta bir ayrımcılık başladı mıydı bu sürüüüp gidiyor. Zaten ilk hatayı hocalarımız yapıyor . Tembel öğrenci, buyrun yeriniz arka sıra ... Zaten o karaktere bürünmüş bir öğrenci bunu bekliyor siz de ona bu ödülü veriyorsunuz. O karakter iyice diş bileyip o çocuğa hakim oluyor. Halbuki bu tip öğrencilere sorumluluk vermek lazım. Emin olun ki verdiğiniz sorumluluğu sınıfın en çalışkanından daha iyi yapacaktır ve belki o sorumlulukdan sonra artık kendisine değer verildiğini anlayacak artık uslu ve çalışkan bir öğrenci olacaktır. Ben böyle bir öğrenciydim, bir hocam elimden tuttu ve bu günlere geldim. Allah öyle hocalarımdan razı olsun. Selametle

emine çok dürüst bir kız. arkadaşları düşük not alırken kendisinin de alması gerektiğini unutmayıp öğretmenine ikaz ediyor

Doğruyu söylemek her zaman için size adaleti gösterecektir. Peygamberimizin dediği gibi ``müslüman asla yalan söylemez`` sözüyle her şeyi açıklamıştır. Emine´nin söylediği, duyduğu düşünceyle bu söze örnek verebiliriz.

Emine'nin yaptığı davranış dürüstlüktür. Çoğu insanlar asla böyle değildir. Bence doğruluk ve dürüstlük çok önemli bir davranıştır. Eyüp hoca da 1 Nisan gününde çok sabır göstermiştir ama artık nerede böyle sabırlı öğretmenler? Ben bir kaç sabrli öğretmen biliyorum: 1-FAZİLET ÇATAL 2-BUKET KAPTAN 3-BAHAR SELEK BAYDI 4-FATMA NUR KILINÇ 5-AYŞE ŞEYMA ÇETİN 6-DENİZ ESKİ 7-BİRCAN ÜLKER Onlar tanıdığım çok ama çok sabırlı öğretmenlerdir.

Emine'nin yaptığı çok dürüst bir haldir. Çoğu insan böyle yapmaz. Bana göre doğruluk çok ve çok önemlidir. Ahmet hocanın da 1 Nisan sabahında çok sabır göstermiştir. Nerede böyle sabırlı hocalar? Ama iki tane var. Onlar tanıdığım en sabırlı öğretmenlerdir.

Hocam yazınız bana insanların anne baba olunca çocukluklarını, öğretmen olunca öğrenciliklerini unuttuklarını hatırlattı. Burda hocanın hatası bir öğrenciyi belirli bir kalıpta düşünüp onu sadece notlarıyla değerlendirmesidir. Oysa ki eğitimde öncelikle esas alınması gereken şey öğrencinin duygularıdır. Sizin de dediğiniz gibi duygu eğitiminin olmadığı her eğitim eksiktir. Vesselam.

ahmet hocam, bir gün derste sakız çiğneyen bir çocuğu fark edip, tam ters istikamete bakarak, "arkadaşlar sınıfa gelirken ağzınızda sakız filan unutmuş olabilirsiniz bir kontrol edin ağzınızı:) dedim. Sınıfça gülüştük ve ben derse devam ettim. seneler sonra bu çocuk bana bir mail atıp hatırımı sormuş ve o günü bana hatırlatarak, "sizi o günden sonra çoook daha fazla sevdim. çünkü siz benim ayıbımı yüzüme vurmadınız ve yapabileceğiniz halde beni sınıf içerisinde mahcup etmediniz" dedi... aslında her şey kendi inanç ve kültür iklimimizde fazlasıyla var da bulmayı öğretecek eğitim sistemi galiba yok... selamlar

Sizin gibi, halden anlayan, ince fikirli, dikkatli ve şefkatli, aynı zamanda gayretli ve kıymetli bir muallimin kaynaştırma talebesi olmak bile bir mutluluk olsa gerek...

BU YIL ÇOK YORULUYORUM. NEDEN Mİ? DAHA ÖNCEKİ YILLARDA LİSE VE İÖ 2. KADEMEYE GİRERKEN BU YIL 5.SINIFLARA GİRMEYE BAŞLADIM. YORGUNLUĞUM ÜÇ KAT ARTTI. GEÇENLERDE BİR ÖĞRENCİM BENDEN YAPTIĞI BİR DAVRANIŞ İÇİN YILDIZ İSTEDİ. BEN DE GÖZLERİNE BAKARAK "YILDIZ İSTENMEZ HAK EDİLİR." DERCESİNE PEKİ VEREYİM YILDIZINI." DEDİM. ANLADI HATASINI DERSİN SONUNA KADAR ÜZÜLDÜ, AĞLADI. ERTESİ GÜN GÖZLERİNDEN YAŞLAR AKARAK BANA "KARA YILDIZ" ADLI YAZDIĞI ŞİİRİ OKUDU, SARILDIK VE AĞLAŞTIK. PAYLAŞMAK İSTEDİM KONU İLE BAĞLANTILI OLARAK

En kötü ilgi, ilgisizlikten iyidir. Bir kişiyi yok saymak kadar, tepkisiz kalmak kadar acı veren bir durum yoktur.

En kötü ilgi, ilgisiz kalmaktan iyidir değil mi? Bu hikâyeniz bize çok şey anlatıyor. Maalesef bazen koruma içgüdüsüyle hata yapabiliyoruz. Siz veya bu olayı yaşayan öğretmenimiz hatayı tamir edebilmiş, telafi edemediğimiz hatta hiç farkına varamadığımız hatalarımızın açtığı yaralar ne olacak? Psikologların söylediğine göre dayak atan anne baba ilgisiz anne babadan daha olumlu etki bırakıyormuş çocuk üzerinde. Ben derim ki öğretmen olmadan, o masum yavruları emanet almadan bir kez daha düşünelim. Teşekkür ederim.

Ahmet Hocam,Yüreğine sağlık. Beni yıllar öncesine götürdün. Malesef önemsemediğimiz birçok davranış insanlarda derin izler bırakıyor. Herhalde Eğitim Fakültelerinde okutulan psikoloji dersleri bir daha gözden geçirilse iyi olacak diye düşünüyorum. Bu güzel hikayeyi tanıdığım öğretmenlerime mail olarak göndereceğim. Hayırlı günler. Bu arada küçük bir kaza geçirdiğinizi duydum. Geçmiş olsun.

Hocam hikaye gerçekten güzeldi. Klavyene sağlık..

Hocam öyle zannediyorum ki öğretmenlik hayatınızda bu veya buna benzer birçok hikaye ile karşılaşmışsınızdır. bunları derleyip kitap haline getireseniz çok güzel bir kitap olur.

Bu yazınızı inşaallah çok sayıda eğitimci ve anne-baba okur da, o hiç değiştirmeyi ve yenilemeyi akıllarına getirmedikleri zihin haritaları (paradigma) yenilenir. Emineler kaynaştırma öğrencisi olmayı kendileri seçmedi. Hocam elinize sağlık.