Asıl 'Analar günü', anaların gün gördüğü gündür

ÂYET-İ KERÎME

Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.

Bakara, 120.

HADÎS-İ ŞERİF

Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.

Müslim, Rikak, 99.

SÖZÜN ÖZÜ

Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.

İsmet Özel

Kategori : / KADIN VE ÂİLE

Okunma Sayısı: 2119

Yazar: Ali Tekelioğlu

Asıl 'Analar günü', anaların gün gördüğü gündür

Analar gördüm, yüreği buruk.

Evladı aramasa da evladını arayan bir yüreği var. “Ne de olsa evlat işte, atılmıyor.” diyor. Hasretten cayır cayır yanıyor içi. Evladı bir alo dese, gelip elini bir öpse bitecek bütün sızıları. Çünkü hasret derdinin tek ilacı sevgi ve hürmettir.

Analar gördüm, başı öne eğik.

Evladının yaptıkları eğmiş onun başını. Ne hayallerle taşımıştı karnında ve bağrında oysa. Düştüğü zaman kaldıracak bir evlat bekliyordu. Ama o şimdi “Evlat doğuracağıma taş doğursaydım keşke” diyor.

Analar gördüm, geceleri uykusuz, gündüzleri huzursuz.

Evladını büyütürken de uykusuz geceler geçirmişti. Ama şimdiki geceler hiç bitmiyordu. Evladının derdinden kendi dertlerini unutmuştu. Bir türlü dikiş tutturamamıştı. Ne zaman sıkışsa anasının kapısına dayanıyordu. Tam evladından alma zamanı idi ama o hep veriyordu. Olsa canını verirdi evladı için ama yoktu. Geceleri, evladı için ne yapabileceğini düşünerek geçiyordu.

Analar gördüm, gözleri yaşlı.

Ağladığında gözyaşlarını silecek bir evladı olsaydı dünyalar onundu. Gözünün yaşına bakmıyor evladı. Üzüyor da üzüyor. “Ağlarsa anam ağlar, gayrisi yalan ağlar.” sözünü unutmuş evlat.

Analar gördüm, huzur evlerinde ama huzursuz.

Evlat yetiştirmişti. Yılların yorgunluğunu evladının vereceği huzurla atacaktı. Ama evladı onu huzur evinin adresini gösterdi. Yıllarca taşıdığı evladı onu günlerce taşıyamamıştı. “Ana gibi yâr, Bağdat gibi diyâr” sözünü unutmuştu evladı. Bir ana için ne hazin bir sondur. Huzur evi denilen yerde huzursuz olarak yaşamak. Ziyaret edecekler diye kapı gözlemek. Evladı olmasaydı oraya gitmek onu üzmezdi.

***

Analar gördüm, başı dimdik.

Çünkü evladı istediği gibi bir evlât. Evladı başını öne eğecek bir şey yapmamış.

Analar gördüm, el üstünde.

Çünkü evladı “Cennet anaların ayağı altındadır.” diye inanan bir evlat. Anasının küçükken çektiği zahmetleri unutmamış bir evlat.

Analar gördüm, gözleri pırıl pırıl.

Çünkü evladının mutlu olması onu da mutlu ediyor. Yıllarca evladının mutluluğu için didinmişti zaten.

Analar gördüm, yüreği kıpır kıpır.

Çünkü evladı ve torunları gözünün içine bakıyor. Hürmette kusur etmiyorlar. Eli öpülüyor. Bir dediği iki edilmiyor.

Kısacası SEVİLİYOR.

Bir ana daha ne ister!

Asıl analar günü, anaların evlatlarından gün gördüğü gündür.