Allah emeği geçenlerden râzı olsun.
Bilesin ki ey nefsim, sen şu koskocaman kürre-i arzda küçücük bir yer işgal eden bir ademoğlusun. Sakın ola ki kendini büyük görmeyesin. Kâinat senin etrafında dönmüyor ve kürre-i arz sadece senden ibaret değil bilesin. Senden önce kimler gelip geçti şu yeryüzünden unutmayasın. Ne şahlar ne şehinşanlar geldi geçti. Kendini yeryüzünün Tanrısı olarak gören nice tiranlar, nice Firavunlar toprak olup gittiler. Sen sen ol ey nefsim, ölümlü olduğunu, en önemlisi de her an ölebileceğini unutma! Ve zinhar kendini sahip olduğun güç dolayısıyla bir tiran, bir Firavun gibi görme! Kibir, insan olmaktan çıkmanın ilk adımıdır unutma! Kibrin arttıkça insanlıktan çıkarsın. En fenası, kendini insanların efendisi gibi görmeye başlarsın ki işte o zaman büsbütün azgınlaşırsın. Sahip olduğun güçle kendini hep haklı görmeye başlarsın. Başkalarını da boyunduruğuna alma hakkını kendinde görürsün. Dilin zehre dönüşür. Davranışların kaba ve tehditkâr olur. Karşında diz çökmeyen ve boyun eğmeyen herkesi düşman gibi görmeye başlarsın. Bunlar insanlıktan çıktığının resmidir.
Ey nefsim!
Hep kendini haklı, başkalarını haksız görmeyesin. Aldığın kararlarda hiç yanılmadığın veya hata yapmadığın zehabına zinhar kapılmayasın. Tam tersine attığın her adımda yanlış yapabileceğini, aldığın her kararda hata işleyebileceğini bilerek hareket edesin. Sana yanlışını ve hatanı göstereni düşmanın olarak değil dostun olarak göresin. Kendini hatadan ve yanlıştan münezzeh görürsen insan olmaktan çıkarsın unutma! Hatasız insan mı olur? Kendini hatasız görüyorsan veya sana hatanı hatırlatanı düşman addediyorsan bilesin ki sen kendini artık insan olarak görmüyorsun. Bu seni bitirir ey nefsim! Fravunlaşma yoluna girmişsin demektir ki akıbetin hayrolmaz. Karşına çıkan Musa’yı kendin için bir rahmet ve hidayet vesilesi olarak göreceğine onu imha etmeye çalışan bir canavara dönüşürsün ki işte o vakit Kızıldeniz seni yutar. O anda gerçeği görmen seni kurtarmaz. Zelil halde gömülür gidersin. Sen sen ol ey nefsim, akil adamlarla yol yürü! Onların aklına başvurmayı sakın ihmal etme! Ne kadar akıllı olursan ol, başkalarının aklıyla kendini çoğaltarak en az hatalı kararlar vereceğini ve bunun da seni herkes nezdinde daha bir güçlü kılacağını unutma! Gücün seni zehirleyebileceğini düşünerek, her daim çevrende gücünün karşısında gerdan kılmayan akil adamlar bulundur. Hem akil, hem cesur adamlarla yol yürü ki bir hata yaptığında veya yanlış bir iş yaptığında seni cesaretiyle uyarabilsinler ve akıllarıyla güçlendirebilsinler! Her dediğine kafa sallayan, her yaptığını doğru kabul eden dalkavuklar unutmayasın ki asıl önce seni bitirir! Sen sen ol ey nefsim, zinhar gücünden yararlanıp kendilerine iktidar alanı açmak isteyenlere, sırf bu amaçlarına ulaşmak için her yaptığına doğru diyenleri çevrende tutma! Çevrendekileri cesur, sadık ve akil adamlarla doldur ki gücün seni zehirlemesin ve topluma da huzur salsın!
Ey nefsim!
Öfkelenmeden önce anlamaya çalış. Yargılamadan ve suçlamadan önce dinlemesini bil. Sana düşmanlık edenleri bile dinle evvela. Anlamaya çalış niçin sana düşmanlık ettiklerini. Dinler ve anlarsan sorunu çözmen daha bir kolaylaşır. Öfkeyle yürümeden önce akılla anlamaya çalışırsan pek çok düşmanlıkları ortadan kaldırabilir, dostlarının sayısını da çoğaltabilirsin. Öfkelenip itmek sana kaybettirir ey nefsim! Sana öfkelenenleri bile nasıl kazanabileceğini bilen bir aklı kuşanmalısın asıl. Güç gösterisi ve öfke histerisi akıl sahiplerine yakışmaz. Bilesin ki ey nefsim, akılla beslenen güç, kaba kuvvete, tehdide, boyun eğdirmeye, boyun eğmemekte direnenleri de sindirmeye çalışmaz. Akıldan yoksun güç, kibrin sırtında son sürat uçuruma doğru yürümekten farksızdır. Sen sen ol ey nefsim, kibirle beslenen dışlayıcı ve düşmanlaştırıcı güç yerine akılla beslenen kuşatıcı ve dostane gücü baştacı eyle! Yeryüzü meleklerden ibaret değildir bilirim elbette. Kötüler ve şerliler hep olacaktır. Bunlar için güç kullanımı ne kadar gerekliyse onları o kötülüğe iten vasatı ortadan kaldırmaya çalışmak da bir o kadar gereklidir unutmayasın. Hak ve batıl mücadelesinde hep hakkın ve haklının yanında olmalısın ey nefsim! Bedeli ne olursa olsun güçlünün değil haklının yanında yer almalısın. Önceliğin batılda gördüklerini dahi kazanmaktan yana olsun, imhadan değil! Yaşatmaktan ibaret olsun öldürmekten değil! Seni öldürmeye gelen dahi sende dirilebiliyorsa işte o vakit mücadelende örnek gösterilecek birisin demektir! Adaletinle ve hakkaniyetinle insanları kendine çekebiliyorsan işte o vakit inancına da insanlığa da yaraşır bir duruşun sahibisin demektir. Unutma ey nefsim, senin dininin adı barıştır. Savaş istenen en son şeydir. Unutmayasın ki barış her daim savaştan evladır. Sen kendini de toplumunu da barış üzre tutmayı esas alan bir anlayışın temsilcisi ol!
Unutma ey nefsim, sen değiştirmekle değil tebliğle yükümlüsün! Kaba ve katı kalpli olursan etrafındakileri kaybedebilirsin. Kendi özüne dön ey nefsim! Kendini arındır, yenile, değiştir ki güçlü bir yeniden dirilişin kapıları ardına kadar açılsın.
Yazar: Mehmet Metiner |
Okunma sayısı:
49 |
||
| E mail: yenisafak.com | Tweet | ||
 |
 |
||
